Tuesday, November 17, 2020

മാതൃക ദമ്പതികൾ - നല്ലൊരു വായന

 ഏതൊരു പ്രതിസന്ധിയിലും  മറ്റൊരാളുടെ കാഴ്ചപ്പാടിൽ കൂടി നോക്കാൻ ശ്രമിച്ചാൽ തീരുന്ന പ്രശ്നങ്ങളെ ഉള്ളു എന്നും ജീവിതത്തോട് പൊരുത്തപ്പെട്ടു കഴിയുമ്പോൾ അമൂല്യമായ മറ്റു പലതും ഉണ്ട്   എന്നും  തിരിച്ചറിയുന്ന സമയം പലപ്പോഴും വൈകും. 

കാര്യ ഗൗരവമില്ലാതെ പിടിവാശികൾക്കു കീഴടങ്ങി ശിഥിലമാകാനുള്ളതല്ല മനുഷ്യജീവിതം എന്ന സന്ദേശം ഭംഗിയായി നൽകി.  

https://sindhusreelakshmi.blogspot.com/2020/11/blog-post.html

അഭിനന്ദനങ്ങൾ സിന്ധു.

Sunday, October 25, 2020

സ്വർഗം ~

 സ്വർഗം  (https://sindhusreelakshmi.blogspot.com/2020/10/blog-post.html)

Comment written on Blog by:Sindhu Biju 

സ്വർഗം നമ്മളിലൂടെ മാത്രമേ ലഭ്യമാകൂ എന്ന സത്യം എല്ലാവരിലേക്കും എത്തട്ടെ.

ഉപരിപ്ലവമായ വിമർശനം എല്ലാവര്ക്കും സാധിക്കുമെങ്കിലും, പ്രവർത്തികളിലൂടെ ചരിത്രം തിരുത്തുവാൻ വളരെ കുറച്ചു പേർക്ക് മാത്രമേ കഴിയൂ.  നല്ല വരികൾ.  അഭിനന്ദനങ്ങൾ സിന്ധൂ.

Monday, October 12, 2020

Politics >>>>

വർഷങ്ങളായി നടക്കുന്ന (ഭരണപക്ഷവും പ്രതിപക്ഷവും നിഷ്കു പാർട്ടികളും അറിഞ്ഞു കൊണ്ട്) ഒരു സംഭവം, ഇലക്ഷൻ അടുക്കുന്ന സമയമായതു കൊണ്ട് എല്ലാരും കേറി ചൊറിയുന്നു.  ചെന്നൈയിലെ കസ്റ്റംസ് ചീഫ് അറിയാതെ ഇന്ത്യയിലെ ഒരു എയർപോർട്ടിലൂടെയും / സീ പോർട്ടിലൂടെയും ബാഗേജ് (അക്കമ്പനീഡ് / കാബിൻ / പാസഞ്ചർ) കടക്കുകയില്ല, പിടിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ അതു വീതം വയ്പിലെ കശപിശ കൊണ്ട് മാത്രം! “ലോഹം” സിനിമ = 👌
നമ്മക്ക് ചുമ്മാ ചർച്ചിച്ച് സമയം കളയാം


സത്യസന്ധരായ ഉദ്യോഗസ്ഥന്മാർ വന്നതുകൊണ്ട്, കേന്ദ്ര മന്ത്രാലയത്തിന്റെ പിന്തുണയോടെ

“സർക്കാർ ജോലി ~ ഡിപ്ളോമാറ്റ്” സർക്കാരിനേക്കാൾ വലിയ കീറാമുട്ടിയാണ്.  മന്ത്രാലയത്തിന്റെ കാര്യം ഒന്നുമല്ല.  ഏതെങ്കിലും എംബസിയിൽ സത്യസന്ധൻമാരുണ്ടോ? പുതിയ അപ്പോയിന്റ്മെന്റുകൾ ഒരു വർഷം കൊണ്ട് ചെന്നിടത്തെ ശീലത്തിനൊത്തു പോകും.  അവിടെ കൊടിയുടെ നിറത്തിന് പ്രസക്തിയില്ല. അറബിപ്പൊന്നു തന്നെയാണ് ഭാരതത്തിലെ രാഷ്ട്രീയം ഏത് വേണം  എന്ന് തീരുമാനിക്കുന്നത്.🧞‍♂️

പണ്ട് ഒരു ചൊല്ലുണ്ടായിരുന്നു.  “പേർഷ്യയിൽ പണിയെടുത്താൽ കൈ നിറയെ പൊന്നു കിട്ടും, പക്ഷെ അത്രയും പൊന്നു കൊടുത്താൽ ഉരിയരി പേർഷ്യയിൽ കിട്ടില്ല.”  ഇന്നും ഈ മണൽക്കാട്ടിൽ അരി ഉൽപാദിപ്പിക്കാത്തതു കൊണ്ട് നമ്മുടെ നാട്ടിൽ നിന്നും ഇച്ചിരിയെങ്കിലും ഇവിടേക്കു വരും.  അതും കൂടി കഴിഞ്ഞാൽ അറബിയുടെ തനിനിറം കാണാം.  അഞ്ചു വർഷത്തിനുള്ളിൽ ഇന്ത്യയിലെ പെട്രോൾ വില നിയന്ത്രിക്കുന്നതിൽ അറബ് രാജ്യങ്ങൾ പങ്കെടുക്കും.  ഇപ്പോഴത്തെ രാഷ്ട്രീയം ആ വഴിക്കോട്ടാണ് പോകുന്നത്.

Sunday, October 11, 2020

Isolation ~ an opportunity in disguise?

 Isolation ~ an opportunity in disguise?

[sketch by Pradeep, reference seen on Internet]

COVID19 pandemic situation has shaken the whole humankind to the peak.  Many people has relearned their habits and realized they can adapt to any changes needed if circumstances demand.  Living is ultimately the question on how to exist.  Making a living out of anything will be acceptable when life is in question.  So the nature of humans is going to change based on his / her requirements in life.  Travelers ended up as expats discovering destination in search of a good living; rather easy living and first comers always stood as gypsies making example and guidelines for the  newcomers.

Expat population in the Middle East are not different from this.  The rat race for earning, seeking skills, identifying potential, empowering and ultimately making a comparatively larger income brings them to a safe existence in homeland.  Irrespective of cast and creed, this had been continuing from past many years and will go on as I presume.

Risks in life come in many unexpected ways.  Sometime it might be in requirements from dependents or from self-ego (self-esteem).  Spending happens mostly in impulsive decisions and any loses are realized at a very later stage when return become extremely difficult.  Financial stability becomes an important part of life in this way.  Having a regular income will make one to spend without proper planning.  However the planning after any calamities will have a learning point for not to repeat this in the next time.  Being left over without any resources will cause discovery of unseen potentials.  This was evident in the current pandemic all over the world.

Many companies have short-sized their resources and staff were either laid off or asked to go on leave.  Some companies closed down their operation until further notice.  When an income is stopped, panic arises.  Marketing budgets for companies were zeroed down.  This has resulted many graphic professionals to search other domains for making a living.  But there are few those who do not quit in any situation.

Art and artists have a great role to play in any panic situation.  Conveying a message becomes very effective through captivating images so that the observer will have a vivid visualization in mind for quite a long time.  Awareness to fight any battle against unforeseen situation, be it a war or a virus will need excessive efforts in preparing mindsets of the common public.  If anyone is effected by disease, they must be attended for appropriate treatment for cure.  At the same time the same person (patient as identified) need to be educated on the potential severity of his illness and the needful precautions to be taken during and after the treatment period.  Often this becomes a kind of hospitalization or isolation.  While an artist if gone through such situation will have an abundant incidents to relate his mind and relay his feelings or feedback to others.  Medium can be audio or visual or even a small note so that it reaches few others who might be in similar mental conditions.

During normal conditions when a person being isolated behaves as true as possible.  Best or worst of them will uncover during that time.  Few observed incidents in recent COVID19 lock down days were very much interesting.

Wearing a facial mask became mandatory during the lock down period.  Purchasing masks may not be practical for any middle income group family members.  But as restrictions imposed, people started getting used to it and wearing a face mask is the new normal now!  This has kept a shade on expression of a person and caused mixed responses in community.  Some bright mind had worked an idea of printing lips and nose portion of face on the masks.  It had caught attention of people looking for the same kind of masks for themselves. People really did not mind spending money to get a face printed mask for them.  All those who utilized their skills trying to get the mask materials and facilitating the printing have gained considerable revenue during this uncertain times.

While buying facemasks and throwing them after usage for four hours (as advised by medicos) may not be possible for common public.  So their brainstorm reached a new set of mask preparation strategy as “stitching own double layer cloth masks”.  Well known national award winning actor (Mr.Indrans) have taken initiative in showing practically how easy that could be.  It is really wonderful to see people respond positively during a crisis time.

Later to this we have noticed big brands started selling these PPE products in their various selling platforms.  A lot of workforce being benefitted out of this opportunity as well.

Another incident noticed were the infographics prepared by some skillful artists encouraging public on how to have safe distancing and social distancing practice.  Banners and picture notes were seen a lot in the common social networking platforms in this regard.  Many people have benefitted from those circulars as well.  In some cases governments have utilized those graphics for public awareness campaigns also.

Mental health is very important at all times and especially when such panic attack happens, many stranded people might lose their consciousness or react in different manner resulting severe damages.   Taking this point, many visionaries came forward exploiting the “opportunity of training minds”.   While onsite trainings were not practical, virtual world took over supporting remotely.  A smart phone or computer could conduct a healthy session of counselling classes for groups as well as for individuals.  Online services became an essential commodity now extending job opportunities for software professionals.

Thus every situation has a positive side and seldom have we noticed it. 

Winners Never Quit and it will be seen always!

Sunday, October 4, 2020

ബോധോദയം ~ Enlightenment @ 48

ബോധോദയം: 

"ഗേഹാന്തരേ  ത്രിമൂർത്തികൾ പോലെ 

 ത്രിലോക സമാനേ വർത്തിക്കുമോരോ 

 അംഗങ്ങളും സ്വയം കൃതാനർത്ഥങ്ങളാൽ 

 വിഷാദഭാവേന ജീവിക്കുവാൻ പഠിക്കുന്നു."


നാലതിരുകളിലെ വീടാണെങ്കിലും 
നാല് ചുവരുകൾക്കുള്ളിലെ വാടകമുറിയാണെങ്കിലും 
അതിനകത്തു കഴിഞ്ഞു കൂടുന്ന ജീവനുകളുടെ 
സ്വഭാവങ്ങളും  ചിന്തകളും തമ്മിൽ യാതൊരു 
സാമ്യവും ഉണ്ടാവണമെന്നില്ല.

കുടുംബ നാഥൻ എങ്ങനെ വരുമാനം തികയ്ക്കും എന്ന് ആലോചിക്കും. 

കാണുന്നവർക്കു അതൊരു സാധാരണ കാര്യം 
എങ്കിലും അന്നന്നേയ്‌ക്കുള്ള അന്നവും അതിനുള്ള 
ചിലവും നടത്തുവാൻ പണമായും പ്രവൃത്തിയായും 
എന്തൊക്കെയാവും ചെയ്യേണ്ടത് എന്ന ആശങ്കയിൽ 
ഉറക്കമുണരുന്ന ചിലരെയെങ്കിലും കാണാം.

ഇതൊന്നും തന്റെ ബാധ്യതകളല്ല എന്ന ഭാവത്തിൽ 
ഭക്ഷണവും ഉറക്കവും മാത്രമായി 
കാലം കഴിക്കുന്ന മറ്റൊരു ഭാഗവും ഉണ്ട്. 

പത്തായത്തിലെ സംഭരണം മുടങ്ങാതിരിക്കാൻ 
സ്വയം പട്ടിണി കിടന്നിട്ടാണെങ്കിലും 
അരിഷ്ടിച്ച്  ശേഖരണം നടത്തി 
ആശ്രിതരെയും സേവകരെയും സംരക്ഷിക്കാൻ വേണ്ടി 
സുരക്ഷിത സമാഹാരം നടത്തുന്ന സാധുവും. 

ജനനവും മരണവും മാത്രമാണ് സത്യം എന്നും 
അതിനിടെയിൽ ആരൊക്കെയോ വന്നും പോയും 
അവരെയൊക്കെ സന്തോഷിപ്പിക്കുകയാണ്
ധർമത്തിൽ പ്രധാനമെന്ന കണക്കെ ഓടിത്തീർക്കുന്ന ജീവൻ.

എല്ലാം സൃഷ്ടിയുടെ ദോഷമായി കണ്ട് 
കിട്ടുന്നതിനെയെല്ലാം ശപിച്ചു 
കാണുന്നതിലെല്ലാം കുറവുകൾ അന്വേഷിച്ചു 
സ്വയം ക്രൂശിതനായി ചുറ്റുമുള്ളവർക്കെല്ലാം 
ദുഃഖം പകർന്നു നശിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ 
അവശേഷിപ്പിച്ചു പോകുന്ന 
കാൽപാടുകളിലെ വേദനകളും സത്യവും 
അന്വേഷിക്കാൻ ആർക്കു നേരം.

ഇന്നത്തേയ്ക് വേണ്ടി ഇന്ന് ജീവിക്കുവാൻ 
മിടുക്കുള്ളവർക്കു മാത്രം സാധിക്കുന്ന കലയാണ്.

വരുന്ന തലമുറയ്ക്ക് ഉപകാരമുള്ള 
എന്തെങ്കിലും ബാക്കി വച്ചാൽ 
അതൊരു ഭാഗ്യം, ഒരാൾക്ക് ഒരിക്കലെങ്കിലും 
പുഞ്ചിരി നൽകാൻ സാധിച്ചാൽ,
മറ്റൊരാളുടെ നല്ല  ഓർമകളിൽ ഭാഗമാവാൻ കഴിഞ്ഞാൽ 
അതിനേക്കാൾ ധന്യം  വേറെ എന്ത്?

_____________________________________________
ഇത്രയും ഓർക്കാൻ പ്രത്യേകിച്ചൊന്നുമില്ല, 
നാല്പത്തി എട്ട് (48) വര്ഷം വേണ്ടി വന്നു ഇത്രയും തിരിച്ചറിവിന്.

Thursday, October 1, 2020

Gandhiji ~ an idol in many ways

Gandhi Jayanthi - October 2
Conversation between Leo Tolstoy and Gandhiji is still relevant “The reason for the astonishing fact that a majority of working people submit to a handful of idlers who control their labour and their very lives is always and everywhere the same ~ whether the oppressors and oppressed are of one race or whether - the oppressors are of a different nation.”

Coming generations will have difficulties in believing such a human ever existed.  No wonder if devotion his ideology make ways for his temples and probably a religious revolution again.

Let’s take his message & “be an example of change what we want to see in the world!”🙏

Wednesday, September 16, 2020

Keep Walking ~

 ഇപ്പൊ വീട്ടിൽ മിക്കവാറും ഓൺലൈൻ ക്ലാസ്സിന്റെ ബഹളമായത് കൊണ്ട് 

എന്റെ വരയിടം (പടം വരക്കാൻ ഇരിക്കുന്ന സ്ഥലം)  പിള്ളേരുടെ കയ്യിലാണ്.  അത് കൊണ്ട്  നടക്കാൻ പോകും.









നടന്നു കൊണ്ടേയിരിക്കണം എന്നാണ് ഈ 👆അണ്ണൻ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്.

Wednesday, September 2, 2020

തീയിൽ കുരുത്തതിനെത്തു വെയില് എന്ത് കൊറോണ

 ഉവ്വാ, എലിപ്പെട്ടിക്കകത്തു പെട്ട പോലെ ഇരിക്കുന്ന ഇവിടെയുള്ളവരുടെ കാര്യം ?


അതെ, വന്നു വന്നു വീട്ടിനകം ഒരു ആയുർവേദ മരുന്ന് കടയുടെ പോലെ ആവും ഇപ്പൊ.  നമ്മൾ ശ്രദ്ധിക്കാനുള്ളതെല്ലാം നോക്കി കണ്ട് ചെയ്യുക മാത്രം.


തീയിൽ കുരുത്തതിനെത്തു വെയില് എന്ത് കൊറോണ. 

നമ്മുടെ ഇഷ്ടങ്ങളേക്കാൾ നമ്മളെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നവരുടെ മുഖത്തെ സന്തോഷം കാണുന്നതല്ലേ ഒരു ആവേശം.  അനന്തമായി അങ്ങനെ..

ജീവിതം ആഘോഷമായി അങ്ങനെ പോട്ടെ.

ഇനിയും ചെയ്യാനുള്ള കാര്യങ്ങളോർക്കുക. നമ്മൾ പോരാടും.

Sunday, August 30, 2020

എല്ലാർക്കും ഐശ്വര്യപൂർണ്ണമായ തിരുവോണാശംസകൾ (2020)

 മുറ്റത്തെ ചാണകം മെഴുകിയ തറയിൽ 

അരിക്കോലമിട്ടു തൃക്കാക്കരയപ്പനെ 

തുമ്പപ്പൂക്കളും കുരുത്തോലയുമായി എതിരേറ്റു 

അടയും പഴവും കൊണ്ട് നിവേദ്യം നൽകി 

തൂശനിലയിൽ തുമ്പപ്പൂ  ചോറിൽ  നറു നെയ്യൊഴിച്ചു 

വിധവ സമൃദ്ധമായ സദ്യ വിളമ്പി  

പലവിധം പ്രഥമനും പാൽ പായസവും നൽകി 

ഒരുമയും നന്മയും ഒരുമിക്കുന്ന പൊന്നോണം! 

മലയാളികളുടെ ആഘോഷം,

എല്ലാർക്കും ഐശ്വര്യപൂർണ്ണമായ തിരുവോണാശംസകൾ !

ആദിത്തിനും, അരവിന്ദിനും അമ്പിളിക്കും ഒപ്പം പ്രദീപ്  



Tuesday, July 14, 2020

നട്ടെല്ലിന്റെ വളവ്

നട്ടെല്ലിന്റെ വളവും ഞെളിവുമെല്ലാം തിരിച്ചറിയാൻ ഭരണകൂടത്തിലാർക്കെങ്കിലും നേരെ വിരൽ ചൂണ്ടിയാൽ മാത്രം മതി.  രക്ഷിക്കാൻ ചുമതലയുള്ളവർ ഭക്ഷിക്കുന്നതും അതു ചോദ്യം ചെയ്യുന്നവരെ ശിക്ഷിക്കുകയും ചിലപ്പോൾ നിഷ്കരുണം നാടു (ലോകത്തു നിന്നു തന്നെ) കടത്തുകയും ചെയ്തു പാരമ്പര്യമുള്ള നാട്ടിൽ പണത്തിനു മേലെ ഒന്നുമില്ല എന്നു മനസിലാവുമ്പോൾ ഞെളിഞ്ഞ നട്ടെല്ല് വളയാനോ ഒടിയാനോ സാധ്യതയുണ്ട്. അതു കോണ്ടു തന്നെയാണ് നമ്മുടെ രാജ്യം  സന്ദർശിച്ച എല്ലാവരും തന്നെ വിനീത വിധേയരായി അഭിനയിച്ച് സാമ്പത്തിക ഭദ്രത നേടുന്നതും ഉടയോനും അടിയാനും ഇപ്പോഴും അടിയും തർക്കവും തുടരുന്നതും.

Sunday, July 5, 2020

Guru Poornima

GURU
- the one who mold the future,
- the one who guide the followers
- may NOT lead; but show the "path"
"Guru Poornima"

ഗുരു 
- ഭാവിയെ മെനയുന്നവർ 
- പിന്തുടരുന്നവർക്കു വഴി കാട്ടി
- നായകനല്ലെങ്കിൽ കൂടി നന്മ കാട്ടുന്നവർ 
ഗുരുപൂർണിമ 


Thursday, June 25, 2020

തീവണ്ടി യാത്രകൾ : ഖാണ്ഡ്വാ (ഖാൻഡ് വാ ~ അഥവാ ~ ഖാണ്ട് വാ) യിലേക്ക്


"ഖാണ്ഡ്വാ (ഖാൻഡ് വാ ~  അഥവാ ~ ഖാണ്ട് വാ) യിലേക്ക് പോകാൻ തയ്യാറായിക്കോ"  എന്ന് സീനിയർ പറഞ്ഞത് രാത്രി അത്താഴം കഴിച്ചു കൊണ്ട് ഇരിക്കുമ്പോൾ ആണ്.  സാധാരണ ജോലികൾ കഴിഞ്ഞു ആഹാരമുണ്ടാക്കുന്നതിനു ശേഷം ഒന്നോ രണ്ടോ റൌണ്ട് "കാരംസ് " കളിക്കാറുണ്ട്.  അന്നേരം ഇങ്ങനത്തെ തമാശകൾ കേൾക്കാറുണ്ടെങ്കിലും ഇപ്പൊ പറഞ്ഞത് വളരെ സീരിയസ് ആയിട്ടാണല്ലോ എന്നോർത്തു.  മധ്യ പ്രദേശിലെ പുതിയ പ്രോജെക്ടിൻറെ ഭൂമി പൂജ എന്ന് പറഞ്ഞു മുതലാളി കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച അവിടേക്കു പോയതേയുള്ളു.  ഇനി കുറച്ചു ദിവസം ആർമാദിക്കാമല്ലോ  എന്ന സന്തോഷമാണ് ഇത്തിരി മുന്നേ കെട്ടണഞ്ഞത്.
നാലഞ്ചു പേരെ വേണമല്ലോ എന്ന് പറഞ്ഞു അങ്ങേരു ഫോൺ താഴെ  വയ്ക്കാതെ  ആരെയൊക്കെയോ വിളിക്കുന്നതു കണ്ടു.   ഒന്നൊന്നര മണിക്കൊരു കഴിഞ്ഞപ്പോ പോകാനുള്ള ആളുകളുടെ ലിസ്റ്റ് ഒക്കെ ആയി.
മില്ലിലെ തമിഴന്റെ അനന്തിരവനും, ബോട്ട് ക്ലബിലെ സ്വീപ്പറുടെ മകനും, പിന്നെ ജോലി അന്വേഷിച്ചു കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ വച്ച് പിന്നാലെ കൂടിയ  പയ്യനും, പുതിയൊരു ആളുംപിന്നെ ഞാനും കൂട്ടിയാൽ നമ്മുടെ "ക്രൂ" തയാറായി എന്നാണു സീനിയർ പറഞ്ഞത്.   അപ്പൊ തന്നെ മുതലാളിയെയും വിളിക്കുന്നത് കണ്ടു.  അവരുടെ സംസാരത്തിൽ നിന്നും ഒരാഴ്ചയ്ക്കുള്ളിൽ ഇവിടുന്നു തിരിക്കണം എന്ന് ഉറപ്പായി.  ആഴ്ച അവസാനം വീട്ടിലൊക്കെ ഒന്ന് പോയി അത്യാവശ്യം കാര്യങ്ങൾ നടപ്പാക്കി വരാനുണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞു തലയൂരാൻ ഞാൻ ഒരു ശ്രമം നടത്തി.  പക്ഷെ ബുദ്ധി രാക്ഷസനായ സീനിയർ അപ്പൊ തന്നെ എന്റെ വീട്ടിലേക്കു ഫോൺ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു എന്റെ പദ്ധതി കുളമാക്കി.
അത് കൊണ്ട് പിറ്റേ ദിവസം വൈകുന്നേരം തന്നെ പോകാനുള്ള ആസൂത്രണങ്ങൾ നടന്നു.  സീനിയറും കൂടെ വരുന്നത് കൊണ്ട് പ്രത്യേകിച്ച് പേടിക്കേണ്ട കാര്യമൊന്നുമില്ല എന്ന് എനിക്കും തോന്നി.   ആറു പേർക്കുള്ള ടിക്കറ്റു ഒക്കെ എടുത്തു സീനിയർ ബാക്കി പരിപാടികളിലേക്ക് നീങ്ങി.  കുറെ ടൂൾസ് ഒക്കെ പാക്ക് ചെയ്യാനുണ്ട്.  ലവന്മാരെയൊക്കെ വിളിച്ചു വരുത്തി പെട്ടികളൊക്കെ കെട്ടി തയ്യാറാക്കി.  സീനിയറിന്റെ മോട്ടോർ സൈക്കിൾ (യെസ്‌ഡി - ഡീലക്സ് ) നന്നായി പാക്ക് ചെയ്തു  തീവണ്ടിയുടെ ബ്രേക്ക് വാനിൽ കൊടുത്തു.  കമ്പനിയുടെ അവിടത്തെ ഓഫീസിൽ നിന്നും ആൾകാർ പോയി എടുത്തോളും എന്നായിരിക്കണം അറേഞ്ച് മെൻറ്.  മൂന്നു ദിവസത്തെ  യാത്ര എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു.  ഇടയ്ക്കു ഏതാണ്ടോരു സ്റ്റേഷനിൽ ഇറങ്ങി തീവണ്ടി മാറി കേറണം എന്നും യാത്ര ടിക്കറ്റ് ഒന്നിച്ചാണ് എന്നും പറഞ്ഞിരുന്നു.
"എല്ലാം സാറിന്റെ കയ്യിൽ തന്നെ ഇരുന്നോട്ടെ, ഇറങ്ങി കയറേണ്ട സ്റ്റേഷൻ ആവുമ്പോൾ പറഞ്ഞാൽ മതി നമ്മൾ സാധനങ്ങളുമായി പിന്നാലെ വരാം" എന്ന് ഞാൻ സീനിയറിനോട് പറഞ്ഞു.

ആദ്യമായിട്ടുള്ള തീവണ്ടി യാത്രയാണ്, സീനിയറിനെ ഒഴികെ കൂടെ വരുന്നവരെയൊക്കെ ഒന്നോ രണ്ടോ തവണ മാത്രമേ കണ്ടിട്ടുള്ളു.  എല്ലാവരും അവരവരുടെ ഭാണ്ഡങ്ങളുമായി (എല്ലാം സൂട്ട് കേസുകൾ തന്നെ, ടൂൾസ് ബാഗ് ഒഴികെ ) തീവണ്ടിയിൽ കയറാൻ തയ്യാറായി എത്തി.  ചില ടൂൾസ് പൊതിഞ്ഞിരിക്കുന്നതു കണ്ടാൽ   തോക്കുകൾ പോലെ തോന്നുമായിരുന്നു.   തീവണ്ടിയുടെ ബോഗി നമ്പർ ഒക്കെ നോക്കി ഉറപ്പു വരുത്തി എല്ലാ സാധനങ്ങളും  കയറ്റി  ടിക്കറ്റിൽ കാണിച്ച സീറ്റുകൾ കണ്ട് പിടിച്ചു.  ആറു പേരുടെയും സീറ്റുകൾ ഒക്കെ അടുത്തടുത്തു തന്നെ ആയിരുന്നു.  ലഗ്ഗെജു സീറ്റുകളുടെ അടിയിൽ ഒതുക്കി വച്ചപ്പോഴേക്കും തീവണ്ടി നീങ്ങാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു.  സീനിയറിനെ കൂടാതെ പുതിയൊരാളിനെ കൂടെ കണ്ടത് അപ്പോഴാണ്.  അയാൾ കുറെ കാലമേ മുന്നേ മുതലാളിയുടെ കൂടെ ജോലികളൊക്കെ ചെയ്തിരുന്നതാണെന്നും പി ന്നീടെപ്പോഴോ  ബ്രൂണെ - യിൽ പോയി ഇടക്കാലത്തു നാട്ടിലെത്തിയതാണെന്നും ഒക്കെ സംസാരിച്ചറിഞ്ഞു. 

തീവണ്ടിയിലെ യാത്ര റ്റിക്കറ്റും ശാപ്പാടും ഒക്കെ സീനിയർ കാശു കൊടുത്ത് കൊണ്ട് പ്രത്യേകിച്ചൊരു ബുദ്ധിമുട്ടും തോന്നിയില്ല.  ഇടക്കെപ്പോഴോ തീവണ്ടിയിലെ  ടീ ടീ (ടിക്കറ്റ് എക്‌സാമിനർ)  വന്നു ടിക്കറ്റ് പരിശോധിച്ചു.  പാഠങ്ങളും തോടുകളും ഒക്കെ വേഗത്തിൽ പിന്നോട്ടു കടന്നു പോകുന്നു.  ആദ്യ സംസ്ഥാന അതിർത്തി കടക്കുന്ന സമയത്തു   കുറെ നേരം വണ്ടി നിന്നിരുന്നു.  ലോക്കോ പൈലറ്റ് മാറുന്നതോ മറ്റോ ആയിരിക്കണം.  പിന്നീട് വണ്ടി വീണ്ടും യാത്ര തുടർന്നു.  ഇടക്ക് തീവണ്ടിയിലെ ഭക്ഷണം (അത്താഴം / പ്രാതൽ ) ഒക്കെ കൃത്യമായി വന്നു കൊണ്ടിരുന്നു.
സീനിയർ ഇടക്ക് പേഴ്സ് ഒക്കെ തുറന്നു നോക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ ചെറിയൊരു സംശയം.  "ഈ തീവണ്ടിയിൽ തിന്നാൻ തന്നെ പൈസ മുഴുവൻ തീർക്കുമോ"  കയ്യിലാണെങ്കിൽ നയാ പൈസ ഇല്ല.  മാസം തീരാത്ത കൊണ്ട് ശമ്പളവും കിട്ടിയിട്ടില്ലാരുന്നു.  എന്റെ നോട്ടം കണ്ടപ്പോര് സീനിയർ ഒന്ന് കണ്ണുരുട്ടി.  വരുന്നതാകട്ടെ അന്നേരം നോക്കാം എന്ന മട്ടിൽ പുറത്തേക്കു നോക്കിയിരുന്നു.
അങ്ങനെ തീവണ്ടി രണ്ടാമത്തെ സംസ്ഥാനവും കടന്നു.  ഇടക്കെപ്പോഴോ ഡീസൽ എൻജിൻ മാറ്റി ഇലക്ട്രിക് എൻജിൻ പിടിപ്പിക്കുന്നതും കണ്ടിരുന്നു.  സമയം ഏതാണ്ട്  രാത്രി ഏഴു മണി ആയിരുന്നു.   വേറൊരു ടീ ടീ വന്നു വീണ്ടും ഒരു ടിക്കറ്റ് പരിശോധന.  അപ്പോൾ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു, "രണ്ട് മണിക്കൂർ കൂടി കഴിയുമ്പോ നിങ്ങള്ക്ക് ഇറങ്ങാനുള്ള സ്റ്റേഷൻ ആവും, "ഇറ്റാർസി" എന്നാണ് സ്റ്റേഷന്റെ പേര്".
പ്ലാറ്റ് ഫോം വലതു വശത്തു ആയിരിക്കും എന്നും പറയുന്നത് കേട്ടിരുന്നു.  ഉടനെ തന്നെ കൂടെയുള്ളവരെ ഒക്കെ വിളിച്ചു കൂട്ടി പെട്ടികളൊക്കെ ഇറക്കാൻ തയ്യാറാക്കി വച്ചു.  തീവണ്ടി സ്റ്റേഷനിൽ എത്തി.  വലിയ തിരക്ക് ഒന്നും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.  അത് കൊണ്ട് തന്നെ പെട്ടികളൊക്കെ ഇറക്കാൻ വലിയ ബുദ്ധിമുട്ടുകളൊന്നും ഉണ്ടായില്ല.  പക്ഷെ അവിടെ ഇറങ്ങിയപ്പോഴാണ് കൂടുതൽ പ്രശ്നങ്ങൾ ആയതു.  അടുത്ത തീവണ്ടി പോകാൻ പതിനഞ്ചു മിനിറ്റു മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. സീനിയറിനു ഇത്തിരി പരിഭ്രമമായി.  എന്നാലും അങ്ങേരു അത് പുറത്തു കാണിക്കാതെ മേൽപ്പാലത്തിലൂടെ അടുത്ത പ്ലാറ്റ് ഫോമിലേക്ക് നടന്നു.  കൂടെ ഞങ്ങളും പെട്ടികളും ഭാണ്ഡങ്ങളുമെടുത്തു  പരിവാരമായി  പിന്നാലെ  ഓടി.  അടുത്തത പ്ലാറ്റ് ഫോമിൽ കിടന്ന തീവണ്ടിയിലേക്ക് സീനിയർ കയറി.  തീവണ്ടി ബോഗിയിലെ നമ്പരൊക്കെ വായിച്ചു നോക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ ഏതാണ്ട് ഉറപ്പായ പോലെ തോന്നി.

"ഇത് തന്നെയല്ലേ" എന്ന എന്റെ ചോദ്യത്തിന് തലയാട്ടുന്നതു കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ ഞങ്ങൾ  പെട്ടികളെല്ലാം എടുത്തു തീവണ്ടിക്കകത്തു  കയറ്റി.   ലഗേജ് കയറ്റി തീരുമ്പോഴേക്കും തീവണ്ടി പോകാനുള്ള ചൂളം വിളി കേട്ടു.  കിട്ടിയ സീറ്റിൽ ഇരുന്ന് പെട്ടികളൊക്കെ അവിടവിടെയായി വച്ച് കഴിഞ്ഞു പുറത്തേക്കു നോക്കിയപ്പോൾ നല്ല ഇരുട്ട്.  കൂടെയുള്ളവർ നാലും ഉറക്കം തുടങ്ങിയിരുന്നു.  അറ മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ഒരു ടി ടി വന്നു.  ഹിന്ദിക്കാരൻ  ആണ്.  ചോദിച്ചപ്പോ തന്നെ ടിക്കറ്റ് എടുത്തു കൊടുത്ത സീനിയറിനെ ടി.ടി. സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി.  എന്തോ പന്തികേട് തോന്നി.

"ആപ് ലോഗ്  ഗലത്  ഗാഡി  മേം ഹേ " എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ സീനിയർ എന്റെ നേരെ നോക്കി.
" ഹം", "തും"  എന്നൊക്കെയല്ലാതെ കൂടുതൽ ഹിന്ദി ഒന്നും സീനിയറിനു വശമില്ലാരുന്നു എന്ന് അപ്പോഴാണ് മനസിലായത്.  (പാവം ഏതോ ഇംഗ്ലീഷ് മീഡിയം കോൺവെന്റിലും മദ്രാസിലെ ഏതോ വല്യ എഞ്ചിനീയറിംഗ് കോളേജിലും ഒക്കെ പഠിച്ചു എങ്കിലും "ഹിന്ദി നഹി മാലൂം").

ടി . ടി. പറഞ്ഞതിൽ നിന്നും മനസിലായ കാര്യങ്ങൾ അങ്ങേർക്കു വിശദീകരിച്ചു കൊടുത്തു.
ഇറ്റാർസി - യിൽ നിന്നും "ഖാണ്ട് വാ" യിലേക്ക് പോകേണ്ടതിനു പകരം നമ്മൾ "കാണ് പൂര് " പോയിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് എന്ന് ....
ടി. ടി. ഒരു സൗജന്യം ചെയ്‌തു തന്നു.  ഞങ്ങളെ  ഫൈനൊന്നും അടിക്കാതെ അടുത്ത സ്റ്റേഷനിൽ ഇറക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞു.  പക്ഷെ അവിടുന്നു ഇറ്റാർസിയിലേക്കു ആറ് പേർക്കും വേറേ ടിക്കറ്റ് എടുക്കണം,  ഇറ്റാർസിയിൽ നിന്നും "ഖാണ്ട് വാ" യിലേക്ക് നിങ്ങളുടെ കയ്യിലെ ടിക്കറ്റ് മതിയാകും എന്നും.

അയാളോട് ഇനി കയറേണ്ട തീവണ്ടിയുടെ നമ്പറും, പ്ലാറ്റുഫോം നമ്പറും ഒക്കെ ചോദിച്ചു മനസിലാക്കാൻ സീനിയർ പറഞ്ഞു.  ആ ടി.ടി. യൂടെ  ദയ കൊണ്ട് അടുത്ത സ്റ്റേഷനിൽ ഇറങ്ങി. ഇനി വരുന്ന തീവണ്ടി ഏതാണ് എന്ന് നോക്കിയപ്പോ "ഖാണ്ട് വാ"യിലേക്കുള്ളത് തന്നെയാണ് എന്ന് പറഞ്ഞത് ഓർത്തു.  കുഴപ്പം ടിക്കറ്റ് എടുക്കുന്നതാണ്.
സീനിയർ നമ്മളോട് ചോദിച്ചു.
"ഒരു മണിക്കൂറിനകം ഇറ്റാർസി എത്തുമല്ലോ, അത് വരെ ഒരു പ്ലാൻ ഉണ്ട്" 
ടിക്കറ്റ് എടുക്കാൻ പൈസ ഇല്ല എന്ന കാര്യം മറച്ചു വയ്ക്കുകയായിരുന്നു ആ വചനത്തിന്റെ പിന്നിൽ.

നമുക്ക് പിന്നെ പേടി ഇല്ലല്ലോ.  എനിക്ക് ഒഴികെ ആർക്കും ഹിന്ദി അറിയുകയുമില്ല.  അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഞാൻ വായ് തുറക്കാതിരുന്നാൽ വരുന്ന ടി.ടി മാർ ഹിന്ദി സംസാരിച്ചു വശം  കെടുമായിരിക്കും.
തീവണ്ടി അടുത്തു വന്നപ്പോൾ ചെറിയൊരു ചങ്കിടിപ്പ് ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നവരുടെ ഉത്സാഹം കൊണ്ട്  പെട്ടികളെല്ലാം ഓരേ സ്ഥലത്തു  വ ച്ചു  ഞങ്ങൾ പല ഭാഗങ്ങളിലായി ചിതറി.  ടി. ടി. യുടെ വരവും പോക്കും ഏതാണ്ട് മനസിലായപ്പോൾ അതിനനുസരിച്ചു അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും മാറി കൊണ്ടിരുന്നു.  ചെലപ്പോ ടോയ്‌ലെറ്റിൽ, ചിലപ്പോ രണ്ട് ബോഗികൾ യോജിപ്പിക്കുന്ന ഭാഗത്തെ പടുതയുടെ ഇടയ്ക്കും, മറ്റു ചിലപ്പോ ബെർത്തിൽ പുതപ്പു കൊണ്ട് മൂടിയും ഒക്കെ തിരിഞ്ഞു കളിച്ചു.  എന്തായാലും ടി. ടി. ക്കു മുഖം കൊടുക്കാതെ ഇറ്റാർസി വരെ എത്തി.  അവിടെ കുറച്ചു നേരം വണ്ടി കിടക്കുന്നുണ്ട് അന്ന് അടുത്തുണ്ടായിരുന്ന യാത്രക്കാർ പറയുന്നത് കേട്ടിരുന്നു.  അത് കൊണ്ട് പ്ലാറ്റ് ഫോമിലേക്ക് ഇറങ്ങി.   സീനിയറിന്റെ മുഖത്ത് ഇത്തിരിയെങ്കിലും രക്ത പ്രസാദം കണ്ടത് അപ്പോഴാണ്.

"ഇവിടുന്നങ്ങോട്ടുള്ള ടിക്കറ്റ് നമ്മുടെ കയ്യിലുണ്ടല്ലോ  ?" എന്ന എന്റെ ചോദ്യത്തിന് ഒരു ചിരിയായിരുന്നു മറുപടി.
"നിനക്കെന്തായാലും കാര്യം മനസിലായിരുന്നു  ല്ലേ " - സിനിയറിനൊപ്പം ഞാനും  ചിരിച്ചു.

ലവന്മാരൊക്കെ ഉറക്കം നിന്നതിന്റെ ക്ഷീണത്തിലാവും.  ഞാനും ഒന്ന് ഇരിക്കട്ടെ എന്ന് വിചാരിച്ചു തീവണ്ടിയ്ക്കുള്ളിലേക്കു പോയി.  അവിടന്നങ്ങോട്ട്  ടി. ടി. യോ വേറെ ആരുമോ വന്നു കണ്ടില്ല.  "ഖാണ്ട് വാ" എത്തിയപ്പോഴേക്കും ഏതാണ്ട് 11 മണിയായിരുന്നു.   എല്ലാവരും ഇറങ്ങി സാധനഗ്നളെല്ലാം ഉണ്ടോ എന്ന് ഉറപ്പു വരുത്തി.  സ്റ്റേഷന് പുറത്തു പോകാനുള്ള വഴികൾ നോക്കി വച്ചു.  നമ്മളെ കൊണ്ട് പോവാൻ ജീപ്പുമായി ആളുണ്ടാവും എന്നൊക്കെയായിരുന്നു പദ്ധതി.

എന്തായാലും ഓഫീസിലേക്ക് വിളിച്ചു ചോദിക്കണം.  ഫോൺ അന്വേഷിച്ചു നടക്കാൻ തുടങ്ങി.  സ്റ്റേഷൻ മാസ്റ്ററുടെ അടുത്തു  ചെന്ന് വിവരങ്ങൾ പറഞ്ഞു.  ദ്വിഭാഷിയുടെ റോളായിരുന്നു എനിക്ക്.  ഞങ്ങൾ വരേണ്ടിയിരുന്ന തീവണ്ടി രണ്ട് മണിക്കൂർ നേരത്തെയായിരുന്നു എന്നും ഇപ്പൊ വന്നത് വേറെ വണ്ടിയിലാണെന്നും ഒക്കെ പറഞ്ഞപ്പോ "പെട്ടികളോക്കെ ക്ളോക്ക് റൂമിൽ വച്ച് നിങ്ങളുടെ  ഓഫീസിൽ നിന്നും ആരെങ്കിലും വരുന്നത് വരെ ഇവിടെ വെയ്റ്റ് ചെയ്യൂ" എന്ന് ആ നല്ല മനുഷ്യൻ ഉപദേശിച്ചു.   അവിടത്തെ കമ്പനിയുടെ ഓഫീസിലേക്ക് ഫോൺ ചെയ്തു നോക്കാൻ പറ്റുമോ എന്ന് സീനിയർ ചോദിച്ചു.  ഇത്തിരി കണ്ണുരുട്ടിയെങ്കിലും ദൈന്യതയും പരവേശവും  ഉറക്കച്ചടവും ഒക്കെ കണ്ടിട്ടാവണം അദ്ദേഹം ഫോണെടുത്തു കറക്കി.  ഓഫീസിലെ ഫോണിൽ കിട്ടിയത് അവിടത്തെ അകൗണ്ടന്റിനെ  ആയിരുന്നു.  നമ്മുടെ മുതലാളി രാവിലെ മൂതൽ അവിടെ തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു.  തീവണ്ടി എത്തുന്ന സമയം കണക്കു കൂട്ടിയാണ് അങ്ങേര് ഇരുന്നത് എന്ന് തോന്നി.  സീനിയർ മുതലാളിയുടെ സംസാരിച്ചു  ഡ്രൈവറെ വീണ്ടു പറഞ്ഞു വിടണമെന്ന് ഏർപ്പാട് ചെയ്തു ഫോൺ വെച്ചു.   സ്റ്റേഷൻ മാസ്റ്ററോട് നന്ദി പറഞ്ഞു ഞങ്ങൾ പുറത്തിറങ്ങി.  പത്തു പതിനഞ്ചു മിനിറ്റിനകം ഡ്രൈവർ ജീപ്പുമായി എത്തി.

പെട്ടികളെല്ലാം കയറ്റി ഞങ്ങൾ മലയാളി മാഫിയ "ഖാണ്ട് വാ" നഗരത്തിലേക്ക്.

Wednesday, June 24, 2020

പൂർവ്വാശ്രമത്തിലെ അഭ്യാസം

അവധിയാണോ അതോ പരിച്ഛേദം സ്ഥലം മാറ്റം ലഭിച്ചതാണോ എന്ന് വ്യക്തമല്ല.   പൂർവ വിദ്യാലയത്തിനടുത്ത് തന്നെ തൊഴിൽ ശാലയും അവിടുന്നു അധികം ദൂരെയല്ലാതെ താമസ സ്ഥലവും കിട്ടി.  ജോലികൾ കഴിഞ്ഞു നടന്നു പോകാവുന്നത്ര ദൂരം മാത്രമേ  താമസ സ്ഥലത്തേക്ക്.  പലപ്പോഴും നടന്നു പോകുന്നത് പൂർവ വിദ്യാലയത്തിന്റെ കളിസ്ഥലം മുറിച്ചു കടന്നാണ്.  ചെലപ്പോൾ കുറെ കുട്ടികൾ അവിടെ കളിക്കുന്നത് കാണാം.  മറ്റു ചിലപ്പോൾ ചവിട്ടുപടികളിൽ ഇരുന്നു കലപില ബഹളമയമായിരിക്കും.

അങ്ങിനെ ഒരു ദിവസം നടക്കുമ്പോൾ എതിരെ വരുന്നൊരു പരിചിത മുഖം.  മുൻകാല സഹപാഠി തന്നെ.  നാലഞ്ചു വര്ഷം മുൻപ് കണ്ടതാണ്.  രണ്ടാൾക്കും വലിയ മാറ്റങ്ങൾ ഒന്നുമില്ല.  അങ്ങേരുടെ ജോലിയുടെ കാര്യം വലിയ തിട്ടമില്ല.  ചെലപ്പോ വ്യവസായം നാട്ടിലേക്ക് കൂടി വ്യാപിപ്പിച്ചതിന്റെ ഭാഗമായി വന്നതാവാം.  മുഖാമുഖം കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ സ്വതസിദ്ധമായ ചിരി നടപ്പിനെ നിറുത്തി.  പിന്നെ കുശലം പറച്ചിലായി.

സുഖ വിവരങ്ങൾ പറയുന്നതിനിടെ,
"അവർ നിന്നെ അന്വേഷിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.  കാണാൻ വന്നില്ലേ ?" ഏന്നു   ചോദിച്ചു.

"ഏയ്? ആരാ? എന്ത് ?" എന്ന് ഞാൻ  തിരിച്ചു  ചോദ്യം.
ഒരിക്കലും വേണ്ടി വരില്ല എന്ന് കരുതി മടക്കി വച്ച അധ്യായങ്ങൾ തുറക്കാനാണോ ഇവൻ ശ്രമിക്കുന്നത് എന്നൊരു സംശയം തോന്നാതിരുന്നില്ല.

"ഇന്നലെയും അവിടെ കൂടിയാലോചന ഒക്കെ ഉണ്ടായിരുന്നു.  ഇന്ന് നിന്നെ വന്നു കാണണം എന്നൊക്കെ പറയുന്നത് കേട്ടു."  അവൻ തുടർന്നു.

"ഓ, ഇത് വരെ ആരും വന്നില്ല.  ഇനിയൊട്ടു വരുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നുമില്ല"  എന്നു  പറഞ്ഞു   പഴയ സഹപാഠിയെ അവന്റെ വഴിക്കു വിട്ടു ഞാൻ എന്റെ ലാവണത്തിലേക്കു നടപ്പു തുടർന്നു.

അല്പദൂരം നടന്നതേയുള്ളു, ഒരു പിൻവിളി.
ആരോ കൈ കൊട്ടി വിളിക്കുന്നു.  തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ ഒരാൾ എന്നോട് നിൽക്കാൻ ആംഗ്യം കാണിക്കുന്നുണ്ട്.  ഒപ്പം അയാൾ എന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടി വരികയുമാണ്.
ഇതാരാണ്  എന്ന് ശങ്കിച്ചു ഞാൻ തിരിയുമ്പോഴേക്കും അയാൾ അടുത്തെത്തിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു. 

ഒരു പരിചയവും തോന്നുന്നില്ലാത്ത ഒരു മുഖം.  അയാളെ ഇതിനു മുൻപ് കണ്ടതായി ഓർക്കുന്നേയില്ല.

"അങ്ങേരു പറഞ്ഞ കാര്യത്തെ പറ്റി  ആലോചിച്ചോ?  എപ്പഴാ ഒന്ന് ഇരിക്കാൻ പറ്റുക ?" അയാൾ വളരെ ആവേശത്തോട് കൂടെ ചോദിക്കുകയാണ്.

വയ്യാവേലി വന്നപോലെ!
ഇയാളെ എങ്ങനെ ഒഴിവാക്കും എന്ന് ആലോചിക്കുമ്പോൾ തന്നെ വായിൽ മറുപടി വന്നു.

"സുഹൃത്തേ, എനിക്ക് നിങ്ങളെയോ, നിങ്ങൾക്ക് എന്നെയോ ഇത് വരെ പരിചയമില്ലാതെ നിങ്ങൾക്ക് എന്നോടോ, എനിക്ക് നിങ്ങളോടോ എന്തെങ്കിലും സംസാരിക്കാനുണ്ടാവുമെന്നു തോന്നുന്നില്ല.  തൽക്കാലം എനിക്ക് പോകണം."
അയാൾ അത് കേട്ടോ എന്ന് പോലും ശ്രദ്ധിക്കാതെ ഞാൻ എന്റെ ലക്ഷ്യത്തിലേക്കു നടന്നു.     

അടുത്ത മരച്ചില്ലകളിൽ നിന്നും കിളികൾ ചിലക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.  ഒപ്പം ചിലതു പറന്ന്  പോകുകയും ചെയ്യുന്നു.

പൂർവ്വാശ്രമത്തിനേക്കാൾ ഇപ്പോഴത്തെ ആശ്രമത്തിനു തന്നെയാണ് ഇപ്പോഴും പ്രാധാന്യം എന്ന് തന്നെയല്ലേ.

[ പ്രദീപ് - 2020 ]





Sunday, June 21, 2020

Fathers' Day ~ some facts and thinking

fatherhood ~ all pains and agonies go under the shield of "a smile" making the dependents confident enough to face any challenges.

the faith and wealth we enjoy now is really due to the efforts put forward and sufferings by our fathers.  whoever is able to be with them at all times are lucky enough to give an example to the next generation. ❤️

Happy Fathers' day!


[reference pic seen on Facebook]

Saturday, June 20, 2020

പ്രവാസികളോട് “ഇങ്ങോട്ടു വരണ്ട, പണം അയച്ചു കൊണ്ടിരുന്നാ മതി” എന്ന് പറയാതെ പറയുന്നോ?🤔

പ്രവാസികളോട് “ഇങ്ങോട്ടു വരണ്ട, പണം അയച്ചു കൊണ്ടിരുന്നാ മതി” എന്ന് പറയാതെ പറയുന്നോ?
🤔

ദൈനംദിന ചെലവുകൾ കൂടുന്നു, ബാങ്ക്  അക്കൗണ്ടിലെ പണം (FD ഉണ്ടെങ്കിൽ അതും) സർക്കാർ പ്രോജക്ടുകൾക്ക് ഉപയോഗിക്കുന്നില്ല എന്ന് ഉറപ്പുണ്ടോ?  CMDRF / PMCARE -ലേക്കും പണം അയക്കുന്ന എത്രയോ പ്രവാസികളുണ്ട്, കണ്ണടച്ച് ഇരുട്ടാക്കല്ലേ.🙏

ആരെയും കുറ്റപ്പെടുത്താനാവില്ല.  എങ്കിലും പ്രവാസികളെ ബഹുഭൂരിപക്ഷം കേരളീയരും (രാഷ്ട്രീയഭേദമില്ലാതെ) കാണുന്ന രീതിയാണിത്.  ഗതികേടു കോണ്ട് പ്രവാസിയായവരാണ് പലരും.  വേറേ ചിലർ “easy money earning” ആയി വന്നിട്ടുണ്ട്.  ഇനിയൊരായുസു മുഴുവനും പ്രവാസിയായി ജീവിച്ച് തിരികെ നാട്ടിലെ ചുറ്റുപാടിനോട് പൊരുത്തപ്പെടാതെ വീണ്ടും അന്യഗ്രഹജീവി പോലെ ആയവരും ഒത്തിരി ഉണ്ട്.

കേരളത്തിന്റെ മുഖ്യമന്ത്രിയുടെ അസാധാരണമായ നേതൃത്വപരമായ കഴിവുകളെ ഞാൻ ബഹുമാനിക്കുന്നു.  സങ്കൽപ്പിക്കാനാവാത്ത വിപത്തുകളിലും പ്രക്ഷുബ്ധതയിലും (രണ്ടു പ്രളയക്കെടുതികൾ, നിപ്പ, ഇപ്പോൾ കൊറോണ) സംസ്ഥാനത്തെ മുന്നോട്ടു നയിച്ച വളരെ കുറച്ചു പേർ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. ഈ സമയവും കടന്നു പോകും.

Friday, June 12, 2020

മതം - ജാതി ആവശ്യം?

മതം എന്നത് ഒരു അഭിപ്രായം മാത്രവും ജാതി എന്നത് ജനനരേഖകൾ കൊണ്ട് (മാതാപിതാക്കൾ / രക്ഷിതാക്കൾ പറഞ്ഞു കൊടുത്തതാവാം) മാത്രം കൂടെ ചേർന്നതാണ് എന്നും തിരിച്ചറിയാൻ വളരെ വൈകും.   അതിനകം അനേകം  ബാദ്ധ്യതകളുടെ ബന്ധനങ്ങളിൽ കുടുങ്ങി പുനർ ചിന്ത തന്നെ വേണോ എന്നു ആശങ്ക ബാക്കി! (എന്റെ കാര്യം ഇങ്ങനെ). ! 👍🏻

നസീർ കിഴക്കേടത്ത് FB പോസ്റ്റിൽ കമന്റ് ഇട്ടത്. 

Sunday, May 31, 2020

black / dark / history repeats!

black / dark / history repeats!

വർണ വെറി ഇത് വരെ മാറിയിട്ടില്ല.
ദുരന്ത കാലത്തു പോലും ജീർണത തല പോകുന്നു.
ധ്വരയുടെ ദുര ~ അടിമ അന്നും ഇന്നും അടിമ.
ലോകത്തിലെ സ്വാതന്ത്ര്യം ഉണ്ട് അന്ന് അവകാശപ്പെടുന്ന രാജ്യത്താണ് ഇത് സംഭവിക്കുന്നത്.

ഭാരതവും മോശമല്ല

Sunday, May 24, 2020

തലമുറകളും പാരമ്പര്യവും

സത്യം! ❤ 
അറിയുന്നില്ലെങ്കിൽ കൂടി നമ്മൾ മുൻതലമുറയിൽ നിന്നും കൈപ്പറ്റിയതൊക്കെ തന്നെ  നമുക്ക് പിന്നാലെ വരുന്ന തലമുറയ്ക് കൈമാറിയേ ദേഹി ദേഹത്തെ പിരിയുന്നുള്ളു.  പാരമ്പര്യം നിലനിൽക്കും. 

Monday, May 18, 2020

ജീവിതനൗക ~ Sindhu Biju's writing


വിവരണങ്ങളിൽ വേദനകളുടെ ആത്മകഥാംശം ചേരുമ്പോൾ ഹൃദ്യമാവുന്ന വായനാനുഭവം. ഇഷ്ടത്തോടെയല്ലെങ്കിലും ബാല്യം ഉപേക്ഷിച്ചു കൗമാരവും, അതിനെ വിട്ട് യൗവനവും ഇനിയും കാത്തു നിൽക്കുന്ന വാർദ്ധക്യവും ജരയും വച്ചു മാറാൻ യയാതിമാരുണ്ടാവില്ല എന്ന സത്യം അറിയുന്നത് വലിയൊരു നോവു തന്നെ.
സിന്ധുവിന്റെ വരികളിൽ നമുക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ട പലരെയും കാണാം.👌 നന്മകൾ നേരുന്നു.


Happiness is to be celebrated! (even though its painful)

Happiness is to be celebrated! 

(even though its painful)

 Vehicle seen at PH centre.



നേഴ്സ് എന്ന് കേൾക്കുമ്പോൾ തന്നെ ഓർമ്മ വരുന്നത് സ്‌കൂളിൽ ചേർക്കുന്നതിന് മുൻപേ "ബീ. സി. ജി" എടുക്കാൻ കൊണ്ട് പോയപ്പോഴത്തെ ബഹളം ആണ്.  എല്ലാ ചേട്ടന്മാരും ചേച്ചിമാരും സ്‌കൂളിൽ പോകുന്നത് കാണുമ്പോൾ ഉള്ള ഉത്സാഹം ഭയങ്കരമായിരുന്നു.  അത് കൊണ്ട് തന്നെ സ്‌കൂളിൽ ചേർക്കാൻ പോകുന്നു എന്ന് അമ്മ പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്തൊക്കെയോ ഉത്സവം നടക്കുന്ന സ്ഥലത്തേക്ക് പോകുന്ന ആവേശം ആയിരുന്നു.
അച്ഛന്റെ കൂടെ അമ്മയും വസ്ത്രങ്ങൾ മാറി തയ്യാറെടുക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ പ്രത്യേകിച്ചിരു സംശയവും തോന്നിയില്ല.  ടാക്സി കാർ വരാൻ നോക്കി നിന്ന സമയം സ്‌കൂളിൽ എന്തൊക്കെയായിരിക്കും എന്ന  ആലോചനയായിരുന്നു.

കാറിൽ കയറിയപ്പോഴേക്കും അച്ഛൻ പറഞ്ഞു, "വാക്സിൻ ഇഞ്ചക്ഷൻ എടുത്തതാണോ എന്ന് ചോദിക്കും (ചെലപ്പോ)".
അമ്മയ്ക്ക് എന്തോ ഓർമ്മ വന്ന പോലെ പറഞ്ഞു.  "കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച്ച എടുക്കേണ്ടതായിരുന്നു.  എന്തായാലും പോകുന്ന വഴിക്കു തന്നെയല്ലേ ക്ലിനിക്കും, നമുക്ക് ക്ലിനിക്കിൽ കയറിയിട്ട് പോകാം".
സ്‌കൂളിലേക്ക് പോകുന്നതും പ്രതീക്ഷിച്ച് കാറിലിരിക്കുന്ന ഞാൻ  വണ്ടി  നിന്നപ്പോൾ തന്നെ ചോദ്യം തുടങ്ങി.
"ഇവിടെ തന്നെയാണോ സ്‌കൂളും ?"
അച്ഛന്റെ ശബ്ദം കടുത്തതു പോലെ തോന്നി. "ഇവിടെ ഒന്ന് കേറിയിട്ടു സ്‌കൂളിൽ പോകാം".
സ്ഥിരം വരുന്നതായാതു  കൊണ്ട്  കൗണ്ടറിലൊന്നും കൂടുതൽ നിൽക്കേണ്ടി വന്നില്ല.
ഡോക്ടറെ കണ്ട് എന്തൊക്കെയോ എഴുതിപ്പിച്ചു.
"ചെക്കൻ സ്‌കൂളിൽ ചേരാൻ പോകുവാ അല്ലെ ?" എന്ന് എന്നെ നോക്കി ചോദിച്ചു.
പല്ലു കാണിച്ചു ചിരിച്ചതല്ലാതെ ഒന്നും മറുപടി പറഞ്ഞില്ല.
അപ്പോഴേക്കും അമ്മ കയ്യിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു "നഴ്സിംഗ് റൂമിലേക്ക് പോകാം" എന്ന് പറഞ്ഞു.
അന്നത്തെ ഡ്യൂട്ടിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന നേഴ്സ്  മരുന്നുമായി ഇഞ്ചക്ഷൻ എടുക്കാൻ തയ്യാറായിരുന്നു.
"ഇതെന്തിനാ ?  സ്‌കൂളിൽ പോകാൻ സൂചി കൊണ്ട് വരുന്നേ ?"
ആ നേഴ്സ് എന്റെ ചോദ്യങ്ങൾക്കൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ അമ്മയുടെ മടിയിലിരുന്ന എന്റെ ഷർട്ടിന്റെ ബട്ടൺ മാറ്റി വലത്തേ കയ്യുടെ തോൾ ഭാഗത്തു പഞ്ഞി കൊണ്ട് തിരുമ്മി.
നല്ല തണുപ്പ്.  "അങ്ങോട്ട് ഒന്ന് നോക്കിയേ" എന്ന് നേഴ്സ് പറഞ്ഞത് മാത്രമേ ഓർമ്മയുള്ളു. അച്ഛൻ എന്റെ തോളിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു, കൈ അനങ്ങാതിരിക്കുവാൻ പിടിച്ച പ്പോൾ ആച്ഛന്റെ കൈ കൊണ്ട് എന്റെ മുഖം മറുവശത്തേക്കു തിരിച്ചതു കൊണ്ട് എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് തീരെ മനസിലായില്ല.
ഉറുമ്പ് കടിച്ച പോലെ തോന്നി, പക്ഷെ കുറെ നേരത്തേക്ക് ആ ഉറുമ്പ് കടിച്ചു പിടിച്ചിരുന്നു എന്നാണ് തോന്നിയത്. വേദന കൂടിയപ്പോൾ എന്റെ വായും അതെ പോലെ തന്നെ തുറന്നു വലിയ വായിലെ കരച്ചിലും.
സാരമില്ല എന്ന് അമ്മ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. വീണ്ടും പഞ്ഞി കൊണ്ട് അമർത്തി തിരുമ്മി, നേഴ്സ് അമ്മയോട് പറഞ്ഞു "കുറച്ചു നേരം പഞ്ഞി കൊണ്ട് അമർത്തി പിടിച്ചോളൂ, എന്നിട്ടു പോകാം." 
കുറെ നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ തിരുമ്മി കൊണ്ടിരുന്ന പഞ്ഞി കളഞ്ഞു 'അമ്മ പറഞ്ഞു. "മതി മതി, ഇനി വീട്ടി പോയാ മതി"
അച്ഛൻ പറഞ്ഞു "ടാക്സി വെയിറ്റ് ചെയ്യുകയാണ്.  വാ, നമുക്ക്‌ സ്‌കൂളിലും കൂടി പോയിട്ട് വീട്ടിൽ പോകാം."
"ഈ ചെറുക്കന്റെ നിലവിളി നിർത്തുന്നില്ലല്ലോ." പിറുപിറുത്തു കൊണ്ട് അമ്മ എന്നെയും എടുത്തു പിന്നാലെ നടന്നു.
സ്‌കൂളിൽ ചെന്നപ്പോൾ അവിടെ ഇതേ പോലെതന്നെയുള്ള കുറെ പേരുണ്ടായിരുന്നു.  മിക്കവാറും എല്ലാവരും തന്നെ ഇമ്മാതിരി ഇഞ്ചക്ഷൻ എടുത്തിട്ട് വന്നവരെ പോലെ തോന്നി.  പിള്ളേരെല്ലാവരും തന്നെ കരച്ചിലാണ്.
"ദേ, പുതിയ കൂട്ടുകാരരെ ഒക്കെ കാണണ്ടേ" എന്നെ  നിർത്താൻ നോക്കവേ അമ്മ പറയുകയായിരുന്നു.
അപ്പോഴേക്കും ഞങ്ങളോട് കാറിൽ തന്നെ ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞിട്ട്  അച്ഛൻ സ്‌കൂളിലെ ഓഫീസിലാരെയൊക്കെയോ കണ്ടു കുറെ പേപ്പറുകളിലൊക്കെ എഴുതുന്നത് കണ്ടു.
സ്‌കൂൾ  ക്ലെർക്ക്  ചോദിച്ചു, "കുട്ടിയെ കൊണ്ട് വന്നിട്ടില്ലേ?"
അത് കേട്ടപ്പോൾ തന്നെ അച്ഛൻ  കാറിനടുത്തേക്ക് വന്നു ഞങ്ങളോടും ഒപ്പം വരാൻ പറഞ്ഞു.

സ്‌കൂളിലെ ഹെഡ് മാഷ്  അച്ഛന്റെ സഹപാഠി ആയിരുന്നു എന്ന് തോന്നുന്നു.  അവർ എന്തൊക്കെയോ ഒരുപാട് സംസാരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.  സ്‌കൂൾ അഡ്മിഷൻ റെജിസ്റ്റ റിൽ  പേര് ചേർക്കേണ്ട പ്രായം" ആയിരുന്നു വിഷയം എന്ന് അമ്മ പിന്നീടൊരിക്കൽ പറഞ്ഞു കേട്ടു.  സ്‌കൂളിൽ ചേർക്കുന്നതിന് വേണ്ടി ഏറ്റവും കുറഞ്ഞ പ്രായം ആക്കാൻ വേണ്ടി എനിക്കൊരു "ജന്മ ദിനം" നൽകിയത് ആ ഹെഡ് മാഷ് ആയിരുന്നു എന്ന്.

അങ്ങനെ സ്‌കൂളിൽ ചേരുവാൻ വീട്ടിൽ നിന്നിറങ്ങുമ്പോൾ ഉണ്ടായിരുന്ന ഉത്സാഹമൊന്നും ഇല്ലാതെ സ്‌കൂളിന്റെ മണ്ണിൽ കാല് കുത്തുക പോലും ചെയ്യാതെ (അമ്മയുടെ തോളിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങാതെ)  സൂചി കുത്തലിന്റെ പിന്നാലെ തുടങ്ങിയ നിലവിളി നിർത്തിയത് വീട്ടിൽ തിരിച്ച എത്തിയിയപ്പോഴായിരിക്കണം.

അതിനിടെ സ്‌കൂൾ രെജിസ്റ്ററിൽ കയറിപ്പയറ്റിയ ജന്മദിനമാണ് എന്റെ ഔദ്യോഗിക രേഖകളിൽ ഉള്ളത്.  സർക്കാര് ജോലി കിട്ടുകയാണെങ്കിൽ നേരത്തെ കിട്ടട്ടെ എന്ന സാധാരണ മധ്യ വർഗ കുടുംബനാഥന്മാരുടെ ചിന്ത തന്നെയായിരുന്നിരിക്കണം അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും അന്നത്തെ ഹെഡ് മാസ്റ്റർ പറഞ്ഞു കൊടുത്തത്.

സമൂഹ മാധ്യമങ്ങളിലെ പ്രൊഫൈലിൽ  എല്ലാം ജന്മദിനം ആയി കൊടുത്തിരിക്കുന്നത് മെയ് ഇരുപതു എന്ന തീയതി ആണ് - അത് കൊണ്ട് "ഹാപ്പീ ബെർത്ത് ഡേയ് ടൂ മീ ".
Happiness always must be celebrated! 
(even though it's memoirs are painful)

date: 20th May 2020 

Saturday, May 16, 2020

work ~ life balance

ഉച്ചക്ക് ശേഷം മൂന്ന് മണിയാവുമ്പോൾ അടിക്കുന്ന ഫോൺ ബെല്ല് കേട്ടപ്പോൾ ഇത്തിരി ആധിയായി.
ഫോണിന്റെ റിസീവർ എടുത്തപ്പോൾ സ്ഥിരം പരിചയമുള്ള സ്വരം.
"ഇത് കഴിഞ്ഞിട്ട് അവളെ ഞങ്ങളുടെ ഓഫീസിലേക്ക് ഒന്ന് ഡ്രോപ്പ് ചെയ്യണേ, പാർട്ടി ആപ്പീസിന്റെ പിന്നിലെ കെട്ടിടത്തിലെ രണ്ടാമത്തെ നിലയിൽ.  ഹൈവേ യിൽ തന്നെയാ." 
ശരി എന്ന് പറഞ്ഞു റിസീവർ തിരികെവച്ചു.
അവളുടെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങുന്നതും കണ്ടു.  കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞു കൊണ്ട് പോയി വിടാമെന്നു പറഞ്ഞത് വിശ്വസിച്ചിട്ടില്ല എന്ന് തോന്നുന്നു.
കെട്ടി മടക്കിയ ഫയലുകൾ അലമാരയിലേക്കു വച്ചിട്ട് വണ്ടിയുടെ താക്കോൽ എടുത്തു.
"തിരിച്ചു വരാറാവുമ്പോൾ വിളിച്ചാൽ മതി, ഞാൻ വന്നു  കൂട്ടികൊണ്ടോവാം."
അവളെയും കൂട്ടി ഓഫീസിൽ നിന്നിറങ്ങി.  വണ്ടിയുമെടുത്തു  ഇടവഴിയിൽ നിന്നും മെയിൻ റോഡിലേക്ക് തിരിയുന്ന വളവിലെ തിരക്ക് കൊണ്ട് പോകേണ്ടതിനു എതിർവശത്തേക്കു തിരിച്ചു.  സർവീസ് റോഡിലൂടെ പോയി ആ പാലത്തിനടിയിലൂടെ ഹൈ വെയിലേക്കു കയറാം.
പാലത്തിനടുത്ത് നിന്ന്  ഹൈവേ യിലേക്ക്  കയറുന്നതു മുതൽ അനവധി പാർട്ടികളുടെ കൊടിമരങ്ങൾ കാണുന്നു.  "ഇതിൽ ഇതിനു പിന്നിലാണ് നിങ്ങളുടെ ഓഫിസ് ?"  അവളോട്‌ ചോദിച്ചു.
"ഇനിയും കുറച്ചു കൂടി പോകട്ടെ" എന്ന് മറുപടി.
അവിടെ അടുത്ത സർവീസ് റോഡിലേക്ക് കയറുമ്പോൾ തന്നെ മൂലയ്ക്കൊരു കെട്ടിടത്തിന്റെ മുന്നിലെ സ്ത്രീജനങ്ങളുടെ കൂട്ടം.  ഇവിടെ തന്നെ!  ഫോൺ വിളിച്ചു പറഞ്ഞ ചേച്ചിയെയും ആ കൂട്ടത്തിൽ കണ്ടു.
വണ്ടി നിർത്തി, ഇറങ്ങുന്നതിനു മുന്നേ അവൾ പറഞ്ഞു "അധികം നേരമൊന്നും ഉണ്ടാവില്ല, ഏറിയാൽ അര മണിക്കൂർ."
"എന്നാൽ ഞാൻ ഈ വാർഫിനടുത്തു ഒരു ഓഫീസിൽ പോയിട്ട് വരാം.  അര മണിക്കൂർ നേരം കൊണ്ട് തിരികെ വരാം" എന്ന് പറഞ്ഞു ഞാൻ വണ്ടി തിരിച്ചു.

Corona ~ Truths

ഇനിയുമൊരു പുലരി വരും
പുതിയൊരറിവ് തരും
ജ്ഞാനിയെന്ന ഭാവം രൂഢമൂലമായാൽ
അത് കൊണ്ട് ഭാവികാലമാകെ
അന്ധകാരമായി ഭവിക്കും എന്ന സത്യം
സ്ഥായിയായിരിക്കേണമേവനും. 
- പ്രതി ~ PrAThI -

Wednesday, May 13, 2020

മലയാളം കമ്മ്യൂണിക്കേഷൻസ് ടീമിന് അഭിനന്ദനങ്ങൾ

കൊറോണ ക്കാലത്ത്  അവശ്യം നാട്ടിലെത്താൻ കഷ്ടപ്പെടുന്ന പ്രവാസികളെ സഹായിക്കാൻ മാതൃകാ പരമായ നടപടി എടുത്തു കൊണ്ട് നേതൃത്വം എങ്ങനെ വേണം എന്ന് പലർക്കും കാണിച്ചു കൊടുക്കുന്ന മലയാളികളുടെ "മമ്മൂക്ക".  മലയാളം കമ്മ്യൂണിക്കേഷൻസ്  ടീമിന് അഭിനന്ദനങ്ങൾ.

അദ്‌ഭുതങ്ങളിലേക്കു നോക്കുമ്പോൾ!

ഓരോ ദിവസവും നൽകാൻ പോകുന്ന അദ്‌ഭുതങ്ങളിലേക്കു നോക്കുമ്പോൾ!


ഭംഗി - ജീവിതം.

നമ്മളിലെ നിറങ്ങളും അവയുടെ സൗന്ദര്യവും തിരിച്ചറിയുവാൻ ഒരായുഷ്കാലം മതിയാവുമോ?
























ഒരുപാട് കാലം കൊണ്ട് മാത്രം അറിയാൻ സാധിക്കുന്നൊരു ഭംഗി - ജീവിതം.

Tuesday, May 12, 2020

ലോക്ക് ഡൌൺ - 2020

12th May 2020
ലോക്ക് ഡൌൺ എന്ന് പറയുന്നില്ലെങ്കിലും അത് പോലെ ഒക്കെ തന്നെ പോകുന്നു.
ഓഫീസിൽ ജോലികൾ കൂടുന്നു.  മോശം പ്രകടനം ഉള്ളവരെ പിരിച്ചു വിടുന്നു,  പുതിയ ആൾക്കാരെ എടുക്കാൻ നിയന്ത്രണം, ശമ്പളം കുറക്കുന്നു അങ്ങനെ പല നടപടികൾ.  ഫാമിലി വീട്ടിൽ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങിയിട്ടു ഒന്നര മാസം ആയി.

Sunday, May 10, 2020

Mother's day @ 2020

പതിവിൽ കൂടുതൽ പരിഗണന കാണുമ്പോൾ അമ്മയുടെ ഭാവം ഓർത്തുള്ള ഭയവും സങ്കോചവും ഒഴിഞ്ഞു  ഇനി എന്ന് എന്ന് ആലോചിക്കുകയാവും എല്ലാ മക്കളും.  മക്കളുടെ സ്വപ്നങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി സ്വന്തം ആഗ്രഹങ്ങൾ ത്യജിക്കുന്ന അമ്മമാർ.

FB post by Anju Punnath

Sunday, May 3, 2020

നൂറു ദിന വരകൾ - കോവിഡ് കാലത്ത് സാമൂഹ്യ ബോധവൽക്കരണം

നൂറു ദിന വരകൾ -  കോവിഡ് കാലത്ത് സാമൂഹ്യ ബോധവൽക്കരണം - കലാകാരന്മാരുടെ ഭാഗത്തു നിന്ന്.

.

പകർച്ചവ്യാധി പടരാതിരിക്കാൻ ലോകമെമ്പാടുമുള്ള ആളുകൾ വീട്ടിൽ തന്നെ തുടരാൻ നിർബന്ധിതരാകുമ്പോൾ, സൃഷ്ടിപരമായ പല മനസ്സുകൾക്കും അവരുടെ കഴിവുകൾ പ്രയോഗിക്കാൻ മതിയായ സമയം ലഭിക്കും. അതുപോലെ തന്നെ, അവരുടെ അഭിനിവേശം വീണ്ടും കണ്ടുപിടിക്കാനും ലോകം സാധാരണ നിലയിലേക്ക് വരുമ്പോൾ നന്നായി ഉപയോഗപ്പെടുത്താനും ഇത് സഹായിക്കും.

അത്തരം സൃഷ്ടിപരമായ രീതികൾ അവലംബിക്കുകയാണെങ്കിൽ, സാഹചര്യം ആവശ്യപ്പെടുന്നതനുസരിച്ച് മറ്റുള്ളവരെ പിന്തുടരാനോ മാനസികാവസ്ഥ മാറ്റാനോ സമൂഹത്തിന് മൂല്യം നൽകാം.  കലാകാരന്മാർക്കും ഇവിടെ ഒരു പ്രധാന പങ്കുണ്ട്. ഒരു ചിത്രം കാഴ്ചക്കാരിൽ നിന്ന് കൂടുതൽ ശ്രദ്ധ പിടിച്ചുപറ്റുന്നതിനാൽ, ധാരാളം വാക്കുകൾ വളരെയധികം പരിശ്രമിച്ച് വ്യാപിപ്പിക്കും; ഒരേ സന്ദേശം മറ്റൊരു വീക്ഷണകോണിൽ ആശയവിനിമയം നടത്തുന്നതിന് ആർട്ടിസ്റ്റുകൾക്ക് മികച്ച ഒരു വശമുണ്ട്.

ഒരു പ്രൊഫഷണൽ ആർട്ടിസ്റ്റ്, ക്രിയേറ്റീവ് ആർട്ട് ഡയറക്ടർ, ഫോട്ടോഗ്രാഫർ, ബ്ലോഗർ, മൂവീ പോസ്റ്റർ ഡിസൈനർ  എന്നനിലയിൽ ശ്രെദ്ധ പതിപ്പിച്ച  നന്ദകുമാറാണ് , 100 ദിവസം തുടർച്ചയായി സ്കെച്ച് ചെയ്യാമെന്ന ആശയവുമായി മുന്നോട്ട് വന്നത്.

2019 ൽ ഇത് ഫേസ്ബുക്കിൽ ഒരു വെല്ലുവിളിയായി കണക്കാക്കപ്പെട്ടു. പുതുവത്സരം ആരംഭിക്കുമ്പോൾ വിവിധ കലാകാരന്മാരും കലാപ്രേമികളും നന്ദകുമാറിനെ പിൻതുടർന്നു.  അവവരുടെ കഴിവുകൾ വിവിധ സങ്കേതങ്ങളും മാധ്യമങ്ങളും ഉപയോഗിച്ച്    സൃഷ്ടിക്കുകയും അവരവരുടെ  ഫേസ്ബുക്ക് പ്രൊഫൈലിൽ ഒരു അദ്വിതീയ ഹാഷ്‌ടാഗ് ഉപയോഗിച്ച് പോസ്റ്റുചെയ്യുകയും ചെയ്തു.  അങ്ങനെ മറ്റ് കലാകാരന്മാർക്കും ഒരു അപ്‌ഡേറ്റ് ലഭിക്കുകയും ചെയ്തു. 

100 ദിവസത്തെ എഫ് ബീ ചലഞ്ചിൽ 50 ഓളം പേർ സ്ഥിരമായി തങ്ങളുടെ കലാസൃഷ്ടികൾ ഫേസ്ബുക്കിൽ പോസ്റ്റ് ചെയ്യുകയും നിരവധി മാധ്യമങ്ങൾ ഇവന്റ് വിജയകരമാണെന്ന് രേഖപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു.

ഈ വർഷം (2019 ഡിസംബർ അവസാനത്തിൽ) നന്ദകുമാർ വീണ്ടും  ഇതേ വെല്ലുവിളിക്ക് തുടക്കമിട്ടു.  മുമ്പ് പങ്കെടുത്ത എല്ലാ ഫേസ്ബുക്ക് സുഹൃത്തുക്കളും ചലഞ്ച് സ്വീകാര്യത കാണിച്ചു. എന്നാൽ ഈ വർഷം നടപ്പാക്കലിൽ മികച്ച ഒരു  മാറ്റമുണ്ടായിരുന്നു.  കലാസൃഷ്ടികൾ ഒരിടത്ത് നിലനിർത്തുന്നതിനും വിവിധ പങ്കാളികളുടെ ചിത്രങ്ങൾ ദിവസേന  ശേഖരിക്കുന്നതിനുമായി ഒരു എക്സ്ക്ലൂസീവ് ഫേസ്ബുക്ക് പേജ് സൃഷ്ടിക്കുന്നതിന് കുറച്ച് അംഗങ്ങളെ തിരഞ്ഞെടുത്തു. പങ്കെടുക്കുന്നവർ നടത്തിയ കലാസൃഷ്‌ടികൾ അപ്‌ലോഡുചെയ്യുന്നതിലൂടെ ദൈനംദിന പേജ് അപ്‌ഡേറ്റുകൾ നടത്തി. ഏവരെയും അത്ഭുതപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട്, 125 ൽ അധികം പേർ ഇത്തവണ വെല്ലുവിളി ഏറ്റെടുക്കാൻ താൽപര്യം പ്രകടിപ്പിച്ചു.

2020 ചലഞ്ചിൽ തീം അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള സ്കെച്ചുകൾ ഉൾപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്, പങ്കെടുത്ത എല്ലാവരിൽ നിന്നും മികച്ച പ്രതികരണങ്ങൾ ലഭിച്ചു. വനിതാ ദിനം, റിപ്പബ്ലിക് ദിനം തുടങ്ങിയവ ഈ വർഷം നടത്തിയ തീമുകളായിരുന്നു.

ലോകത്തിന്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളിൽ ഉടൻ തന്നെ COVID19 ലോക്ക് ഡൌൺ  പ്രഖ്യാപിച്ചപ്പോൾ ഈയൊരു ചലഞ്ച് തൽക്കാലം  നിർത്തിവയ്ക്കണമോ എന്നൊരു സംശയം പല ഭാഗത്തു നിന്നും വന്നപ്പോൾ ചലഞ്ചിനെ 'കൊറോണ  വൈറസ് അവയർനെസ്സ് ക്യാപയിൻ' എന്ന നിലയിൽ കോവിഡ് പ്രതിരോധ പ്രവര്തനങ്ങളിലേക്ക് കൂടി വ്യാപിപ്പിക്കുന്ന വെല്ലുവിളിയായി വിപുലപ്പെടുത്തുകയാണ് ചെയ്തത്.  COVID19 ബോധവൽക്കരണ കാമ്പെയ്‌നെ അടിസ്ഥാനമാക്കി അവരുടെ വിവര-ചിത്ര-ദൃശ്യ കലാസൃഷ്ടികൾ നിർമ്മിക്കാൻ പങ്കെടുക്കുന്നവരെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു.  ഈ കമ്മ്യൂണിറ്റി ലക്ഷ്യത്തിലേക്കുള്ള പ്രകടനമായി പങ്കെടുക്കുന്നവരുടെ കലാസൃഷ്ടികളുടെ ഒരു ശേഖരം ഇത് നൽകി.


Thursday, April 23, 2020

അഹം ബ്രഹ്മാസ്മി ~ പരമ സത്യം


വല്യച്ഛന്റെ പോസ്റ്റ് "ഗായത്രി മന്ത്രം - വിവരണം" വായിച്ചപ്പോൾ തോന്നിയത്.

അഹം ബ്രഹ്മാസ്മി ~ പരമ സത്യം.
ഒരു വ്യക്തി തന്റെ ഗുരുവിൽ നിന്ന് പഠിച്ചതിലൂടെ ബ്രാഹ്മണനായി, അല്ലാതെ ജനനം മൂലമല്ല.
ദൈവം അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ!

Friday, April 10, 2020

നമുക്ക് പരീക്ഷണങ്ങൾ നൽകി

അവൻ സഹിച്ച വേദനകളോർക്കുമ്പോൾ നമ്മുടെ കഷ്ടപ്പാടുകളൊന്നുമല്ല.
നമുക്ക് പരീക്ഷണങ്ങൾ നൽകി ദൈവം നമ്മോട് കൂടെ തന്നെയല്ലേ ?
#stayhome #sketches
[pic seen on WhatsApp]

Thursday, April 9, 2020

Tuesday, March 17, 2020

ധൃതരാഷ്ട്രർ സ്വാർത്ഥൻ.

കുരുക്ഷത്ര യുദ്ധം കാണുവാൻ വേണ്ടി വ്യാസൻ ദിവ്യശക്തി കൊണ്ട് തന്റെ നേത്രങ്ങൾക്കു വെളിച്ചം തരാം എന്ന ഓഫർ   തിരസ്കരിച്ച രാജാവ് ==  പുത്ര സ്നേഹം കൊണ്ട്  അന്ധനായ പിതാവ് - ധൃതരാഷ്ട്രർ.  പിന്നെ വിദുരരുടെ വിവരണങ്ങളിലൂടെ തന്റെ തലമുറ മുഴുവൻ ഇല്ലാതാവുന്നത് തിരിച്ചറിഞ്ഞപ്പോഴും, വത്സല പുത്രനെ വധിച്ച  ഭീമനെ ഞെരിച്ചു കൊല്ലുവാൻ വെമ്പൽ കൊണ്ട സ്വാർത്ഥൻ.

Wednesday, March 11, 2020

100Dayssketching_season2 | 100ദിനവരകൾ_സീസൺ2 | Day072

#100Dayssketching_season2
#100ദിനവരകൾ_സീസൺ2
#Day072
@100dayssketching 
#pencil #sketches #scribbles #krishna #kannan #unni #കണ്ണൻ
#ഉണ്ണിക്കണ്ണൻ
#വെണ്ണ

Tuesday, March 10, 2020

100Dayssketching_season2 | 100ദിനവരകൾ_സീസൺ2 | Day071

#100Dayssketching_season2
#100ദിനവരകൾ_സീസൺ2
#Day071
@100dayssketching 
#pencil #sketches #scribbles #lazyscribble #lazysketches #cartoon

100Dayssketching_season2 | 100ദിനവരകൾ_സീസൺ2 | Day070

#100Dayssketching_season2
#100ദിനവരകൾ_സീസൺ2
#Day070
@100dayssketching
#trail #seek #search #destiny #result #aim #preparedness

100Dayssketching_season2 | 100ദിനവരകൾ_സീസൺ2 | Day069

#100Dayssketching_season2
#100ദിനവരകൾ_സീസൺ2
#Day069
100dayssketching
#sketches #pencil #tired #away #exhausting

Women Day 2020

Image may contain: drawing

100Dayssketching_season2 | 100ദിനവരകൾ_സീസൺ2 | Day068

#100Dayssketching_season2
#100ദിനവരകൾ_സീസൺ2
#Day068
@100dayssketching
#sketches #pencil #godess #dancer #temple

Friday, March 6, 2020

100Dayssketching_season2 | 100ദിനവരകൾ_സീസൺ2 | Day067

#100Dayssketching_season2
#100ദിനവരകൾ_സീസൺ2
#Day067
100dayssketching
#livehealthy #livegreen #energy #lifelongivity #healthhabits

Thursday, March 5, 2020

100Dayssketching_season2 | 100ദിനവരകൾ_സീസൺ2 | Day066

#100Dayssketching_season2
#100ദിനവരകൾ_സീസൺ2
#Day066
100dayssketching
#dreamhigh #child #youngtalent #youngmind


Tuesday, March 3, 2020

100Dayssketching_season2 | 100ദിനവരകൾ_സീസൺ2 | Day064

#100Dayssketching_season2
#100ദിനവരകൾ_സീസൺ2
#Day064
100dayssketching
#sketches #sweetdish #stillobjects #scribble #home #dailystuff

Monday, March 2, 2020

100Dayssketching_season2 | 100ദിനവരകൾ_സീസൺ2 | Day063

#100Dayssketching_season2 #100ദിനവരകൾ_സീസൺ2 #Day063 100dayssketching #sketches #stillobjects #scribble #home #dailystuff

Sunday, March 1, 2020

100Dayssketching_season2 | 100ദിനവരകൾ_സീസൺ2 | Day062

#100Dayssketching_season2
#100ദിനവരകൾ_സീസൺ2
#Day062
100dayssketching
#scribble #sketches #caricaturefails #oops

Saturday, February 29, 2020

100Dayssketching_season2 | 100ദിനവരകൾ_സീസൺ2 | Day061

#100Dayssketching_season2
#100ദിനവരകൾ_സീസൺ2
#Day061
100dayssketching
#pencil #sketches #വഴിക്കാഴ്ച #വാഹനം
#workvehicle #pickuptruck

Friday, February 28, 2020

100Dayssketching_season2 | 100ദിനവരകൾ_സീസൺ2 | Day060

#100Dayssketching_season2
#100ദിനവരകൾ_സീസൺ2
#Day060
100dayssketching
#behappy #jovial #easygolucky #thatsme #whatifithappen #rabbit

Thursday, February 27, 2020

100Dayssketching_season2 | 100ദിനവരകൾ_സീസൺ2 | Day059

#100Dayssketching_season2
#100ദിനവരകൾ_സീസൺ2
#Day059
100dayssketching​
#boringconference #breaktime #noescape #presentations #meetingroom #businessmeet


Tuesday, February 25, 2020

100Dayssketching_season2 | 100ദിനവരകൾ_സീസൺ2 | Day057

#100Dayssketching_season2
#100ദിനവരകൾ_സീസൺ2
#Day057
100dayssketching
#oldageliving #lonelystage #leftover #emotionaltrauma #moneycanthelp #sadness #seniorcirizens

Monday, February 24, 2020

100Dayssketching_season2 | 100ദിനവരകൾ_സീസൺ2 | Day056

#100Dayssketching_season2
#100ദിനവരകൾ_സീസൺ2
#Day056
100dayssketching
#25FEB2020 #pencilsketch #scribble #village
[reference photo from @Paul Mathew ]

ദിനവരകൾ 2020 - എനിക്ക് ഇങ്ങനെ ..


ദിനവരകൾ 2020 - എനിക്ക്  ഇങ്ങനെ ..

കാട് കയറുന്ന ചിന്തകളിൽ നിന്നും തലച്ചോറ് പെറുക്കുന്ന വിഷയങ്ങളിൽ നിന്നും മാറി കുറച്ചു നേരം സഞ്ചരിക്കുവാൻ അന്വേഷിച്ച പരീക്ഷണങ്ങളിൽ ഭേദപ്പെട്ട വിജയം കിട്ടിയത് വരകളിൽ നിന്നും അവയെ തമ്മിൽ ചേർക്കാൻ നൽകുന്ന നുറുങ്ങു വരികളും വഴിയാണ്.  ബ്ലോഗിങ്ങ് എന്താണെന്ന് അറിയാതെ അങ്ങനൊന്നു തുടങ്ങിയ കാലം മുതൽ വരകൾ ദിനചര്യയായി തുടരുന്നു.
മൽസരത്തിൽ പങ്കെടുത്തു പരിചയമില്ലാത്തതു കൊണ്ട് അധികം വിമർശനം നേരിടേണ്ടി വന്നിട്ടില്ല.  പിന്നെ വരകൾ സ്വന്തം ഇഷ്ടപ്രകാരം ആയപ്പോൾ ആസ്വാദകരുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു.
ബ്ലോഗ് കൂട്ടായ്മ വഴി മറ്റ് വരയൻ പുലികളെയും എഴുത്ത് പുലികളെയും അറിയാനും ചിലരെ നേരിൽ കാണാൻ സാധിച്ചതിൽ അതിയായ സന്തോഷം.  തൊടുപുഴയിൽ നടന്ന മീറ്റിൽ പങ്കെടുത്ത പ്രസിദ്ധരായ ചിത്രകാരൻമാരുടെ വ്യത്യസ്തമായ രീതി (വരകൾ) അവരുടെ ഫേസ് ബുക്ക് പേജ് സന്ദർശിക്കുക വഴി അറിയാൻ കഴിഞ്ഞു.   ഫേസ് ബുക്ക് സുഹൃത്തുക്കളുടെ ശൃംഖല വലുതായിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
പെൻസിൽവരകളും ജലച്ചായ ചിത്രങ്ങളും കൂട്ടി വയ്ക്കുന്ന കലവറയായി എന്റെ ഫേസ് ബുക്ക് പേജ്
2019 ജനുവരി ഒന്ന് മുതൽ "100ദിനവരകൾ" ചാലഞ്ച് തുടങ്ങുന്നതായി  നന്ദൻ സൂചിപ്പിച്ചത്  പലതു കൊണ്ടും നല്ലൊരു ആശയം ആയിരുന്നു.   പ്രതികരിക്കാൻ വരകളേക്കാൾ നല്ലൊരു മാദ്ധ്യമം വേറെ ഇല്ല എന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്.  ഫേസ് ബുക്കിൽ നിന്നും കിട്ടുന്ന കാഴ്ചക്കാരുടെ അഭിപ്രായങ്ങളും അവരുടെ സുഹൃത് വലയത്തിൽ നമ്മുടെ വരകൾ ചർച്ചയ്ക്ക്  വിഷയങ്ങൾ ആവുന്നതിലെ സന്തോഷവും ഒന്ന് വേറെ തന്നെയാണ്. 
2019-ലെ ചാലഞ്ച് മുടങ്ങാതെ പങ്കെടുക്കുക  വഴി പെൻസിൽ വരകൾ മറന്നിട്ടില്ല എന്നു സ്വയം വിശ്വസിപ്പിക്കാനും അയത്നലളിതമായി ഇങ്ങനെ തീർക്കാനും സാധിച്ചു.  2019 -ലെ നൂറു ദിന വരകൾ ഒരു  മൽസരമായിരുന്നില്ല എങ്കിലും ബ്ലോഗ് സൗഹൃദങ്ങളുടെ പങ്കാളിത്തം അതിനെ  സമ്പൂർണ്ണ  വിജയമാക്കി.

അത് കൊണ്ട് തന്നെ 2020-ലെ ചാലഞ്ച് കണ്ണുമടച്ച് തുടങ്ങി.  നൂറു ദിനവരകളിലെ ആശാൻ (നന്ദൻ)  തന്റെ സുഹൃത്തുക്കളെ എല്ലാവരെയും പേനയോ പെന്സിലോ ബ്രഷോ ഒക്കെയടുത്ത് വരയുന്നതെന്തും പോസ്റ്റ് ചെയ്തും അവരെ മുടങ്ങാതെ വരയ്ക്കാൻ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചും ആവേശം വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നു. 

ഇത്തവണത്തെ ചാലഞ്ച്   വ്യത്യസ്തമാക്കാൻ  പ്രത്യകമായൊരു ഫേസ് ബുക്ക് പേജ് തന്നെ തയ്യാറാക്കി.  സമുദ്രം പോലെയുള്ള ഫേസ് ബുക്ക് ശ്രേണിയിൽ ചലഞ്ചിനെ ടാഗ് ചെയ്തു ആര് ചിത്രങ്ങൾ പോസ്റ്റ് ചെയ്താലും അവയൊക്കെ ക്രോഡീകരിച്ചു ഈ പേജിൽ കൊണ്ട് വരണം എന്ന ആവശ്യം സാധ്യമാക്കാൻ ആശാന്റെ സുഹൃത്തുക്കൾ നിർലോഭം സഹകരിച്ചു.  പരസ്യ ചിത്രങ്ങൾ കൊണ്ട് വിസ്മയങ്ങൾ  തയ്യാറാക്കാനും അവയെ പങ്കാളികളുടെ പ്രൊഫൈലുകളൂടെ മറ്റുള്ളവരിലേക്ക് എത്തിക്കുന്നതിലും  വാട്സ്ആപ്  ഗ്രൂപ്പും ശക്തമായി നില കൊണ്ടു.   നൂതന ആശയങ്ങൾ കൊണ്ടും വരകളിലും രചനകളിലും സാങ്കേതിക മേഖലകളിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നവരുടെ പരിചയങ്ങളും അവരുടെ അവതരണങ്ങൾ  (ശബ്ദ / ചിത്രങ്ങൾ / വീഡിയോ) കൊണ്ടും  ഈ വാട്സ് ആപ്പ് ഗ്രൂപ് വളരെയേറെ സജീവമാണ്.

ഒരാൾക്ക് അയാളുടെ സൃഷ്ടികളെ അഭിനന്ദിക്കുമ്പോൾ അയാൾക്ക് ഉണ്ടാവുന്ന അഭിമാനവും ആവേശവും ആ വ്യക്തിയുടെ ഭാവിയിലെ പ്രവൃത്തികളിൽ മാറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കിയേക്കാം.  അത് പോലെ തന്നെ പ്രതികരണ ശേഷി പ്രകടമാകുന്ന പല ചിത്രങ്ങളും ഇതിനകം ഈ ചലഞ്ചിൽ കണ്ടു.

ഇത്രയേറെ കഴിവുകൾ പലരിലും ഒളിഞ്ഞു കിടക്കുന്നു എന്ന് തിരിച്ചറിയുന്നതും അതിനെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതും ഏറ്റവും അഭിനന്ദനീയം!

നന്ദനോട്  ഒത്തിരി സ്നേഹം!
ഇത് വരെ വരച്ച എല്ലാ പങ്കാളികൾക്കും അഭിനന്ദനങ്ങൾ !
ഇനിയും വരകളിലേക്കു ചേരാൻ പോകുന്ന കലാകാരന്മാർക്കും അഭിവാദ്യങ്ങൾ!




Sunday, February 23, 2020

100Dayssketching_season2 | 100ദിനവരകൾ_സീസൺ2 | Day055

#100Dayssketching_season2
#100ദിനവരകൾ_സീസൺ2
#Day055
100dayssketching
#fruitsnveg #diningdecor #വാട്ടർ_കളർ_അതിക്രമം

Saturday, February 22, 2020

100Dayssketching_season2 | 100ദിനവരകൾ_സീസൺ2 | Day054

#100Dayssketching_season2
#100ദിനവരകൾ_സീസൺ2
#Day054
100dayssketching
#drama #helmetedhead #soldier #preparedness

Friday, February 21, 2020

100Dayssketching_season2 | 100ദിനവരകൾ_സീസൺ2 | Day053

#100Dayssketching_season2
#100ദിനവരകൾ_സീസൺ2
#Day053
100dayssketching
#faceit #challengeit #turnaround #toughlife #norunaway #neverbackoff

Thursday, February 20, 2020

100Dayssketching_season2 | 100ദിനവരകൾ_സീസൺ2 | Day052

#100Dayssketching_season2
#100ദിനവരകൾ_സീസൺ2
#Day052
100dayssketching
#politricks #unda #toons #നോക്കിവര  #executiveNjudiciary